نمونه ای از اعدام و قتل عام در ۳۳ سال اخیر

در سالگرد یورش وحشیانه ۲۸ مرداد ۱۳۵۸بفرمان خمینی و بنی صدر که به سلسله اعدام‌هایی‌ در کردستان و از آن جمله اعدام چند تن از مبارزان و مردم سنندج در فرودگاه این شهر در ۵ شهریور (۲۷ اوت) بدست خلخالی انجامید، یاد جانباختگان و مبارزان جنبش مقاومت را زنده و گرامی‌ میداریم. 

اینها اسامی کشته شده گان وعکسهاییست که تنها گوشه ای از جنایتکاری و نسل کشی رژیم سنگسار، اعدام و قتل عام  در ۳۳ سال اخیر است  

اعدام ۱۱ نفراز اهالی شهرستان پاوه، ساعت ۲ و ۴۰ دقیقه بامداد ۲۸ مرداد ماه ۱۳۵۸ درزندان دیزل آباد كرمانشاه: 

1- عبداله نوری
2- هوشنگ عزیزی
3- محمد محمودی
4- یداله محمودی
5- حسین شیبانی
6- هرمز گرجی بیاتی
7 -مظفر فتاحی
8-محمد عزتی
9- محمد عزیزی
10- آذرنوش مهدویان
11- اصغر بهبود

اسامی ۷ تن دیگر از اعدامشدگان پاوه بامداد روز ۲۹/۵/۱۳۳۵۸، درمحوطه زندان دیزل آباد کرمانشاه: 

1. حاجی افراسیاب 

2. عبدالوهاب ملك شاهی 

3. عمادالدین ناصری 

4. عبدالكریم كریمی 

5. محمد نقشبندی 

6. عزیزمراد 

7. مراد ذوالفقاری 

اعدام ۹ نفر درشهر مریوان، ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه ۳ شهریورماه ۱۳۵۸: 

1. حسین مصطفی سلطانی 

2. امین مصطفی سلطانی 

3. احمد پیرخضری (كارمندبیمارستان) 

4. حسین پیرخضری (معلم) 

5. فایق عزیزی (عضوشورای شهرمریوان) 

6. علی داستان ( پیشمرگه ) 

7. بهمن اخضری (پزشك و فیلمبردار) 

8. جلال نسیمی 

9. احمد قادرزاده اهل روستای درهتفی 

اعدام ۱۱ تن در شهرستان سنندج روز ۵ شهریور ۱۳۵۸ ساعت ۵ بعدازظهر ۲ تن ازانها مجروع بودند(احسن ناهید از ناحیه ران پا، با استفاده از برانکارد و ناصر سلیمی، از ناحیه دست راست). 

1. احسن ناهید 

2. شهریار ناهید 

3. جمیل یخچالی 

4. ناصر سلیمی 

5. عبداله فولادی 

6. مظفر نیازمند 

7. سیروس منوچهری 

8. اصغر مبصری 

9. مظفر رحیمی 

10. عیسی پیرولی 

11. عطا زندی 

اعدام ۲۰ نفر در شهرستان سقز ساعت ۷ بامداد ۶ شهریور ۱۳۵۸: 

1. احمد سعیدی 

2. قادربهار 

3. محمد بابامیری 

4. رسول امینی 

5. ناجی خورشیدی 

6. كریم رضائی 

7. انور اردلان 

8. سیف اله فیضی 

9. علی فخرایی 

10. عبداله بهرامی 

11. سیدحسن احدی 

12. محمد درویش نقرهای 

13. كریم شیرینی 

14. ابوبكر حمیدی 

15. احمد مقد م 

16. جلیل جمالزاده 

17. كشی زاده ــ 

18. محمد غفاری 

19. خاطرخطیبی 

20. ناصر حدادی 

مادرم گریه کن بر مزارم زار، که اینک زاری رواست، 

فراوان گریه کن مادرم، سرشک خونینت بجاست 

 

شعر بالا ترجمه بیتی از چکامه کردی "دایه گیان" است که در آن روزها ماتم و غم شهریور۵۸، خطاب به مادران کردستان، زمزمه میشد :

دایه گیان بگری له سه ر خاکم که وا شینم ده وی 

زور بگریه دایه گیان فرمیسکی خوینینم ده وی