دو هفته پس از بازداشت عالی‌پیام مدیر انجمن امیرکبیر اصفهان بازداشت شد

با گذشت دو هفته از بازداشت محمدرضا عالی پیام، شاعر و طنزپرداز کشورمان، صدرا مدیرانجمن فرهنگی امیرکبیر اصفهان نیز بازداشت شد. انجمن امیر کبیر انجمنی است که محمدرضاعالی پیام در آن شعر می خواند.

به گزارش سایت ملی – مذهبی دیروز برخی از نزدیکان محمدرضا عالی پیام شاعر طنز پرداز به شعبه سه دادیاری دادسرای شهید مقدس تهران برای سپردن کفالت جهت آزادی وی مراجعه نمودند اما دادیاری از قبول کفالت خودداری و اعلام نموده که وی تا اطلاع ثانوی آزاد نخواهد شد.

این در حالی است که در آخرین ساعات اداری سه شنبه سی و یکم مرداد ماه به خانواده وی اعلام شده بود که عالی پیام با قرار کفالت آزاد خواهد شد. اما یک روز بعد هنگام مراجعه خانواده به آن ها گفته شد قاضی مرخصی است و شنبه (چهارم شهریور) مراجعه کنند.

طبق خبر دیگری که از سوی منابع موثق به سایت ملی- مذهبی رسیده است صدرا ( مدیر انجمن غیردولتی امیرکبیراصفهان ) نیز چهار روز است که بازداشت شده است . گفته می شود ماموران با حضور در منزل وی ضمن ضبط برخی ازوسایل و کتابهای وی ، او را بازداشت کرده اند.

لازم به ذکر است این انجمن  بیش از بیست سال قدمت دارد و برنامه های آن چهارشنبه آخرهر ماه برگزار میشد که این ماه برگزار نشد. چندی پیش نیز انجمن وحدت ملی ایران (در اصفهان ) که ازتشکلهای فعال استان اصفهان محسوب میشد تعطیل گردید. به نظر می رسد حکومت بیش از پیش تعطیلی انجمنهای غیر دولتی فعال را نشانه گرفته است.

پیش تر، گروهی از طنزنویسان و کارتونیست‌های ایرانی و افغان مقیم خارج از ایران در نامه‌ای از مقامات مسئول ایران خواستند تا به حبس و آزار محمدرضا عالی‌پیام پایان دهند.

محمدرضا عالی‌پیام (آقای هالو)، شاعر طنزپرداز ایرانی است که از بیست و سوم مردادماه توسط مامورانی که به منزل او مراجعه کرده بودند دستگیر شده است. به گزارش گویا نیوز، عمده شهرت آقای عالی‌پیام در حوزه طنز به خاطر طنز سروده‌های انتقادی وی با مضامین اجتماعی و سیاسی وی است که در رسانه‌های غیر رسمی نظیر یوتیوب، پیام کوتاه و بلوتوث منتشر شده‌اند.

 متن این نامه‌ اعتراضی به شرح زیر است:
 

مقامات امنیتی و قضایی ذی‌ربط در ایران

 چند روزی از توقیف طنزنویس پرمخاطب ایرانی، محمدرضا عالی‌پیام (آقای هالو) می‌گذرد. توقیفی که احتمالا دلیلی ندارد جز اشعار انتقادی طنزآمیز وی که غالبا چون از دردهای مردم گفته بر دلهای آنها نشسته و هواخواهان زیادی یافته است. طنزآوری با مضمون دردهای اجتماعی مردم، سنتی است که با داشتن ریشه هایی قوی در ادبیات کلاسیک ایران و به خصوص آثار انتقادی عبید زاکانی، از آغاز عصر مشروطه و با بزرگانی چون آخوندزاده، صابر، دهخدا، عظیم‌زاده، نسیم شمال و عشقی و ده‌ها طنزنویس و کاریکاتوریست مردمی به راه افتاد، بر حرکت‌های اجتماعی تاثیر گذاشت و تا به امروز ادامه یافته است.

طنز جز با دو عنصر خنده و انتقاد جان نمی‌گیرد و انتقاد همیشه برای عده‌ای ناخوش‌آیند است. از انتقاد می‌توان عبرت گرفت یا نگرفت و دلگیر شد، اما آزار و اذیت کسانی که آنچه در جامعه جریان دارد را با شوخ‌طبعی می‌نمایانند، محکوم است. طنزپرداز هم البته انسان است و در معرض خطا، حتی خطایی قابل تعقیب؛ اما حقوق شهروندی او ایجاب می‌کند که هر اتهامی را در یک روال قانونی و در دادگاه صالحه پاسخ گوید نه طی دستگیری‌هایی نظیر آنچه بر آقای عالی‌پیام گذشته است. ما جمعی از طنزنویسان و کارتونیست‌های ایرانی و افغان، دستگیری محمدرضا عالی‌پیام‌ را شدیدا محکوم کرده و خواهان آزادی فوری وی هستیم.

ابراهیم نبوی، هادی خرسندی، توکا نیستانی، مانا نیستانی، عبدالقادر بلوچ، علیرضا رضایی، شکرالله شیون، مرتضی خسروی، احسان الله سلام و محمود فرجامی از جمله امضا کنندگان این نامه اند.