برای کسانیکه از نرمش قهرمانانه حسن ذوق زده شدند...

علی‌ اخوان پور:

 برای آگاهی از ثمر "نرمش قهرمانانه" باید شکیبایی پیشه کرد و دستکم منتظر نتیجه کنفرانس ژنو 2 - که قرار است تکلیف بشار اسد جنایتکار درآن روشن شود – ماند.  ازاین که بگذریم، مهم ترین دستاوردی که می توان برای سفر رییس جمهوری حکومت آخوندی به نیویورک برشمرد شکستن تابوی مذاکره با امریکا بود.  او همانطور که از موضع رییس جمهوری پیشین درباره هولوکاست عقب نشینی کرد و موضعی کاملا معکوس درپیش گرفت، مسئله برقراری رابطه با امریکا که چندسال پیش مقام معظم رهبری هواداران آن را "بی غیرت و ناآشنا با الفبای سیاست" خوانده بود رانیز عملا نفی کرد و عملا نشان داد که چگونه خودکرده های بی تدبیر می توانند "بی غیرتی و نا آشنایی باالفبای سیاست" را مانند جام زهر به مقام با عظمتی مانند رهبر حکیم و فرزانه انقلاب بنوشانند.

برای کسانی که از سهل الوصول بودن و به بار نشستن سریع "نرمش قهرمانانه" به وجد آمده و ذوق زده شده اند، دستیابی به نتیجه ای ملموس یعنی لغو یا دستکم کاهش تحریم های فلج کننده نیازمند شکیبایی و بردباری بسیار است.  ازیاد نباید برد که پس از گذشت 22 سال از جنگ اول خلیج فارس و بیش از 10 سال از اشغال نظامی عراق توسط امریکا، هنوز برخی از موارد تحریم های عراق لغو نشده اند.  بنابراین، خوشباوری و ساده اندیشی محض است که تصورشود با اعلام آمادگی شیخ حسن روحانی برای مذاکره و تاکید بر داشتن "اختیارات کامل"، طرف های مربوطه ذوق زده می شوند و تحریم ها را لغو می کنند.  اتفاقا کاملا برعکس، به همان اندازه ای که حکومت آخوندی براثر تنگنای تحریم ها شتاب دارد تا با ترفند "نرمش قهرمانانه" امریکا و دیگر کشورهای غربی را به لغو یا کاهش تحریم ها وادارد، نفع و کسب امتیاز طرف مقابل در وقت کشی یا دست بالا لغو مرحله ای و قطره چکانی تحریم هاست و دراین کار ابدا شتاب نخواهد داشت. 

 این نداشتن شتاب و تمایل به وقت کشی را به خوبی می توان دربخشی از سخنرانی باراک اوباما درمجمع عمومی سازمان ملل یافت که می گوید: «حرف های رژیم تهران باید با عمل تأیید شود».  اوباما به خوبی می داند که اثبات حرف با عمل ازسوی حکومت آخوندی – اگر نه غیرممکن -، چه کار زمان بر و دشواری است و بااین گفته درواقع سنگ بزرگی جلوی حریف می اندازد.  لوران فابیوس، وزیرخارجه فرانسه همین حرف را با وضوح وشفافیت بیشتر می زند: «رژیم تهران می تواند بگوید ما در باره راهکاری در سوریه توافق کردیم تا شما درباره تسلیحات هسته ای کوتاه بیایید.  نه، این دو موضوع متفاوت هستند».

 عیار نرمش درسخنان باراک اوباما درمجمع عمومی سازمان ملل، اگرچه چندان بالا نبود و نشان می داد که او به رغم خصلت تزلزل و عدم قاطعیت خود، دراین مورد خاص از برتری کارت هایش آگاهی دارد، اما مورد پسند سیاستمداران و به ویژه نشریات امریکایی قرارنگرفت.  نشریه معتبر و پرنفوذ "واشنگتن پست" با لحنی سرزنش آمیز نوشت: «سخنرانی رییس جمهوری اوباما درمجمع عمومی، یک سخنرانی ضعیف بود».  نشریه "فارین پالیسی" ازاین هم فراتر رفت و در تیتر نقد بر سخنرانی اوباما نوشت: «اوباما خطاب به جهان: اخباربد.  امپراتوری امریکا مرده است»!  همین نشریه دربخشی از مقاله خود نوشت: «آیا عقب نشینی امریکا از به دوش کشیدن بار رهبری جهان، پیامی نیست که دولت اوباما ازهمان آغاز اعلام کرده بود؟».