زنجیرهای اسارت بار و تحقیر کنندهِ احکام شریعت آخوندی

علی‌ اخوان پور:

زنجیرهای اسارت بار و تحقیر کنندهِ احکام شریعت آخوندی ؛ سنت های عقب مانده مذهبی ؛ فرهنگ مرد سالارانه دینی و آداب و رسوم سنتی و تعصبات جنسیتی از مهمترین موانع در مسیر آزادی و رهائی زن و همچنین وضعیت رنجبار کنونی ؛ زنان ایران  می باشد . و البته قدرت حکومت دینی ؛ نخستین و بی واسطه ترین خشونتی است که در این 34 سال که از عمر ننگین این رژیم گذشته است ؛ پیوسته علیه زنان میهن مان اعمال می شده است . بعلاوه خشونت و سرکوب زنان بخشی جدائی ناپذیر از دکترین امنیتی این رژیم دینی میباشد  . یعنی نظام دینی از خشونت و سرکوب زنان بعنوان ابزاری برای تحقیر ملی و روانی کل جامعه استفاده می کند .

 همچنین نظام سیاسی حاکم بر کشور ما یک نظام دینی ــ آنهم از نوع شیعه ــ است که با فرهنگ سنتی و عوامانه مردم گره خورده است . این نظام سیاسی ــ دینی ریشه اصلی نظام تبعیض و نابرابری و تحقیر علیه زنان و عامل اصلی سرکوب عریان آنان در کشور میباشد .

یعنی بخش بسیار گسترده ای از نظام تبعیض و نابرابری علیه زنان ریشه در احکام و موازین فقهی ــ حقوقی این نظام دینی دارد ؛ که البته فرهنگ مردسالارانه حاکم بر جامعه ایران آن را تثبیت و تحکیم کرده است . بطوریکه با یقین می توان ادعا نمود که بدون پشتوانه چنین فرهنگی و بدون همدستی مردان و زنان معتقد به این فرهنگ ؛ این رژیم نمی توانست اینگونه زنان کشور را از حقوق شهروندی خود محروم نماید .

بر پایه فقه شیعه زنان موظف به فرمانبرداری از شوهران خود میباشند . این فرمانبرداری در اصطلاح فقهی" تمکین " نامیده می شود . که بر دو نوع میباشد .

1 ) تمکین خاص : که مربوط به اطاعت کامل زن از مرد در مسائل زناشوئی است که بر اساس آن ؛ زن باید در مقابل درخواست سکس مرد ــ در هر شرایطی و هر زمانی ــ تسلیم محض باشد .

امام جعفر صادق : ..... زن باید خود را از بهترین بوهای خوش معطر کند و بهترین لباسش را بپوشد و خودش را به بهترین زینتی که دارد بیاراید و هر صبح و شام خود را به شوهرش عرضه کند ( توضیح المسائل قم ــ محمد تقی بهجت )

2 ) تمکین عام : اطاعت کلی زن در کلیه اموری که به زندگی مشترک شان مربوط می شود . در تمامی این موارد جلب رضایت شوهر وظیفه زن می باشد .

 آیت الله خمینی در کتاب تحریر الوسیله می گوید : از جمله حقوق شوهر به گردن زن این است که او را اطاعت کند و از فرمان او سر نتابد و بدون اذن او از خانه اش بیرون نرود ؛ هر چند بدیدن خویشاوندانش و حتی عیادت پدرش و مجلس ختم او باشد . بلکه در حدیث آمده است که او حتی در مقابل شوهرش هیچ اختیاری در مال خودش ندارد و بدون اذن شوهرش نمی تواند مال خود را صدقه بدهد ؛ یا به کسی ببخشد و یا نذری کند .

این احکام فقهی قرون وسطائی که به پشتوانه قوانین مدنی در کشور رسمیت می یابند ؛ به موقعیت تضعیف شده و نابرابر زنان در برابر مردان دامن می زند .

ماده 1105 قانون مدنی : در روابط زوجین ــ زن و شوهر ــ ؛ ریاست خانواده از خصایص شوهر است . مطابق قوانین نظام جمهوری اسلامی زنان سرکش از اطاعت شوهر ــ که مطابق فرهنگ آخوندی به آنها" ناشزه " گفته میشود  ؛ نمی توانند از " نفقه " شوهر ــ منظور هزینه ای است که بابت گذران زندگی ؛ از طرف مرد به زن پرداخت می شود ــ ؛ برخوردار شوند . یعنی زن چاره ای جز اطاعت از رئیس خانه یعنی شوهرش ندارد .

بر اساس گزارشی از مرکز آمار ایران ؛ 370 هزار پرونده در خلال سال 1380 تا سال 1389 مربوط به سرپیچی زن از دستورات شوهر یعنی " تمکین " در دادگاههای خانواده ثبت شده است . این نشان میدهد که همه روزه تعداد زیادی از مردان ایرانی بدادگاه خانواده مراجعه میکنند تا حکم اطاعت زنان خود را از دادگاه بگیرند .

ماده 1114 قانون مدنی : محل زندگی و مسکن را مرد تعیین می کند و لزوم کسب اجازه از شوهر به منظور دریافت گذرنامه برای خروج از کشور ضروری است . و قوانین دیگر ........

متأسفانه بسیاری از زنان ایران , حتی بسیاری از زنان مدرن ؛ امروزی و معتقد به برابری زن و مرد ؛ هم آگاهانه و یا نا آگاهانه در چارچوب همین احکام و موازین سنتی رفتار می کنند و رفتار و زندگی خانوادگی خود را بر این اساس تنظیم می نمایند .

از طرف دیگر ؛ اگر چه در طول تاریخ ؛ روحانیت شیعه همیشه شریک و توجیه گر مظالم و ستمگریهای حکام و سلاطین علیه مردم و بویژه زنان بوده اند. ولی از آنجا که خود مستقیما" در قدرت شرکت نداشته و بعبارتی قدرت در سایه بوده اند ؛ هیچوقت تاریخ از آنان چهره جلاد و زن ستیز به ثبت نداده و کینه و دشمنی تاریخی آنان با زنان مانند امروزه عیان و هویدا نشده بود . اکنون روحانیون و آیت الله ها خود قدرت حکومتی را در اختیار دارند . و وظیفه اصلی آنان حفظ این حکومت است بهر قیمت و هر جنایتی . یعنی وظیفه آنان ؛ آشکارا حفظ سلسله مراتب دستگاه دینی و بخدمت گرفتن شریعت برای توجیه و مشروعیت بخشی به نظام حاکم است .

بنابراین با تشکیل نظام دینی در ایران ؛ کار اصلی آخوندها تفسیر و تبیین دین بر اساس مصالح و منافع قدرت حاکم بوده است . یعنی روحانیت در ایندوره ؛ برای توجیه عملکردهای رذیلانه این رژیم بسیاری از احکام فقهی و سنت های دینی را کارکردی سیاسی بخشیده است .

 یعنی احکام و قوانین شرعی و فقهی که اساسا" باید کارکرد دینی داشته و برای رستگاری آخرتی فرد بکار روند ؛ بخاطر منافع قدرت و تثبیت حاکمیت دینی ــ به یمن تفسیر و تبیین آخوندی ــ کارکردی سیاسی پیدا کرده اند و متولیان نظام دینی برحسب مصالح و مصلحت های نظام کارکرد سیاسی این احکام را برجسته میکنند .

مثلا" مفاهیم و واژه هائی مانند عفت ؛ عصمت ؛ طهارت ؛ حجاب و ..... که مفاهیمی اساسا" دینی و اخلاقی اند به یکباره با تفسیر و تبیین نظام آخوندی وارد قلمرو سیاست میشوند و به ادعای آنها ؛ وسیله و ابزارِ دشمن ــ بخصوص شیطان بزرگ ــ برای تضعیف نظام مقدس دینی تبدیل می شوند !! . کما اینکه واژه هائی مانند کافر ؛ ملحد ؛ منافق و .... که به رابطه فرد و خدا مربوط می شود و به معنای دشمنی و مخالفت با خداوند است ــ و فرد خاطی باید در آخرت و در پیشگاه خدا مورد داوری قرار بگیرد ــ هم معنای دشمن قدرت و حکومت دینی پیدا میکند ــ . بعبارتی این مفاهیم و واژه های دینی ؛ توسط نمایندگان خدا در روی زمین ــ  برای حفظ قدرت ــ ؛ معنی زمینی یافته و  زیر پوشش دین در خدمت حفظ قدرت قرار می گیرند .

بنابراین وقتی دین سیاسی میشود و مفاهیم دینی و اخلاقی کارکرد سیاسی می یابند ؛ مبارزه با بد حجابی و امر به معروف و نهی از منکر ــ که هر روز به بهانه آن زنان کشورمان را در خیابان و خانه مورد تحقیر و سرکوب قرار میدهند ــ به امری سیاسی بدل شده و هدف متخلفین و مخالفینِ امر حجاب توطئه به نفع استکبار جهانی برای تضعیف پایه های نظام دینی ؛ اعلام میشود !!! ؛ بنابراین سرکوب و مقابله با زنان مشروعیت دینی می یابد . یعنی رژیم باید به خاطر سرکوب بیشتر زنان از پول غارت شدهِ مردم ؛ وزارت خانه مخصوص سرکوب زنان تأسیس کند ؛ پلیس ویژه امر به معروف ؛ پلیس ارشاد ؛ بسیجی و لباس شخصی به خیابانهایِ شهرها گسیل شود ؛ سازماندهی و راه اندازی شود تا بدین ترتیب با ایجاد ترس و وحشت از ورود زنان آزاده کشور به عرصه های مبارزه جلوگیری شود .

آیت الله احمد علم الهدی امام جمعه مشهد و رئیس ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر با بیان اینکه برخی ایراد می گیرند و میگویند ؛ چرا دختران و زنان بد حجاب را خاکریز دشمن و سرباز پیاده نظام آمریکا میدانید گفت : دشمن میخواهد با بد حجابی سفره دین را از زیر پای جوانان ما جمع کند و هنگامی که دین از مردم گرفته شد از انقلاب و اسلام جدا میشوند ؛ در آنصورت اسلام را براندازی میکنند . یعنی مبارزه با بدحجایی و گسیل مزدوران به خیابانها برای سرکوب زنان در واقع بخاطر ترس از براندازی حکومت آخوندها می باشد .

یعنی وجه دیگر سرکوب و تبعیض علیه زنان در نظام جمهوری اسلامی ؛ سیاسی است و به حفظ قدرت مربوط میشود . در این وجه ؛ سرکوب دائمی و سیستماتیک زنان قبل از اینکه ریشه در دیدگاههای ارتجاعی و قرون وسطائی آخوندها و سردمداران نظام داشته باشد ؛ ریشه در دکترین امنیتی ــ دکترین زهر چشم گرفتن ــ دارد که نا امن کردن جامعه و زهر چشم گرفتن از جامعه معترض به رژیم و بخصوص جلوگیری از حضور زنان در عرصه های سیاسی ؛ اجتماعی هدف آن می باشد . یعنی این سرکوب و زن ستیزی آخوندها ارتباطی تنگاتنگ با اقتدار و تثبیت قدرت و یا تزلزل آن دارد و رژیم خوب میداند که هرگونه عقب نشینی از قوانین  سرکوب گرایانه علیه زنان همانا و تزلزل و بی ثباتی یایه های حکومتش همان .                        

در واقع این رژیم سرکوبگر و ضد مردمی هر زمانی و بهر دلیلی قصد سرکوب و نسق گرفتن از جامعه را داشته باشد ؛ زنان به بهانه واهی بد حجابی و یا اتهام های اخلاقی ؛ قربانیان اول و اصلی این پروژه سرکوبگرانه هستند و رژیم با سرکوب و خشونت عریان علیه زنان ؛ رعب و وحشت را به جامعه تزریق و عمومی می کند . 

استبداد دینی حاکم بر کشور از همان آغاز روی کار آمدن اش ؛ با حذف زنان از تمامی عرصه های سیاسی ؛ اجتماعی ؛ هنری و ....... به نابرابری جنسی از جمله در زمینه تحصیل ( محرومیت از 77 رشته دانشگاهی ) ؛ ازدواج ؛ کار ؛ طلاق ؛ حقوق خانواده و ...... صورتی قانونی بخشید و در خیابانها به بهانه های واهی بد حجابی به سرکوب و تحقیر مستمر آنان پرداخت .

امّا علیرغم سرکوب وحشیانه و بی وقفه زنان توسط این رژیم در طول این سی و چند سال ؛ شیر زنان کشورمان از همان آغاز حاکمیت سیاه این رژیم در مقابل تهاجمات سرکوبگرانه رژیم و اراذل و اوباش حکومتی ایستاد و مقاومت نمود .

مبارزه زنان علیه بی عدالتی و تبعیض ؛ علیه سرکوب و تحقیر در این سالیان سیاه پیوسته ادامه داشته و نه تنها خاموش نشده بلکه در جهت تحکیم و تثبیت بیشتر هر روز قوی تر و گسترده تر شده است . بطوریکه امروزه ضمن مشارکت گسترده زنان در جنبش دمکراسی خواهی عمومی مردم ایران شاهد جنبش مستقل زنان برای برابری و رفع تبعیض نیز می باشیم .

در آخر رهایی و برابری زنان در کشور در گرو خارج شدن دین و شریعت از عرصه عمومی و جلوگیری از دخالت دین در حکومت ؛ ترک آداب و رسوم سنتی و  فرهنگ ارتجاعی مرد سالارانه است ؛ امری که با مبارزه مشترک زنان و مردان آزادیخواه محقق میشود . یعنی زنان آزاده کشور تنها با مبارزه مشترک با مردان و شرکت در مبارزه ملی و عمومی همه مردم ایران برای سرنگونی این رژیم است که می توانند به حق و شأن برابر با مردان دست پیدا کنند .

و سر انجام اینکه اولین گام برای رسیدن مردم ایران به آزادی اجتماعی و سیاسی در کشور ؛ برابری زن و مرد ایرانی است . شیشه عمر این رژیم واپسگرا و قرون وسطائی با برابری حقوقی زنان و مردان کشور در هم خواهد شکست و همه مردم ــ زنان و مردان ایران زمین ــ شاهد ایرانی آزاد ؛  آباد و برابری برای همه ؛ خواهند بود .