جای تعجب ندارد که راهکار همیشگی سرکوب و حمله به جوانان و بخصوص زنان روی میز نیروی اجرایی حکومت قرار گیرد

علی‌ اخوان پور:

طبیعتا و ماهیتا عدم برخود با چنین شرایطی که اساس نظام را زیر پا له می کند،  از منطق حکومت اسلامی بدور هست. پس جای تعجب ندارد که راهکار همیشگی سرکوب و حمله به جوانان و بخصوص زنان روی میز نیروی اجرایی حکومت قرار میگیرد تا از پیشروی این موقعیت جلوگیری شود. اینجا دیگر روحانی و غیر روحانی ندارد.  بعضی دوستان از شنیدن  اخبار حمله دوباره گشت ارشاد به جوانان بخصوص زنان شوک زده می شوند. اتفاقا اگر این سرکوبها و گشت ارشاد ها نباشد باید تعجب کرد و شوک زده شد که چه اتفاقی افتاده! آیا سر حکومت به سنگ خورده! آیا آزادی انسانی و حقوق مدنی معنی پیدا کرده! آیا کلید روحانی درب رهایی زنان را گشوده و پوشش اختیاری شده! نخیر این اتفاقات هرگز در این حکومت رخ نخواهد داد. اینها یک مشت حدسیات غیرممکن است.

حال به خیال خودشان دارند جدی تر و محکم ترعمل می کنند. چه قبل از کنسرت بگیرند چه بعد از کنسرت، چه در برج میلاد چه در خیابان، هیچ فرقی نمیکند، بی حجابی در جامعه ایران به یک فرهنگ و یک سبک اعتراضی تبدیل شده که هر روز بیشتر تثبیت می شود. گشت ارشاد هم شده یک مضحکه خیابانی، همین.

الان که داشتم عکسهای برخورد فیزیکی و گله ای مامورین گشت ارشاد با جوانان بخصوص زنان خوش تیپ و خوش رنگ و لعاب و به اصطلاح حکومت بد حجاب، قبل از کنسرت مازیار فلاحی در برج میلاد  را می دیدم ، فکر کردم که عجب! ظهور روحانی و ظهور ساپورت های مدل به مدل و رنگارنگ در پای زنان تقریبا به موازات هم اتفاق افتاده. اینجاست که هر چند روحانی کلی قمپز سیاسی  دَر کرده و ادعای اعتدال کرده، ولی مگر میتواند اینجا  دست روی دست بگذارد و سکوت کند. وقتی جامعه به دست زنان اینقدر جلو رفته و سد ها را پشت هم  فرو ریخته،  اگر سکوت اختیار شود که همین امروز زنان روسری ها و مانتو ها را هم از سر و تن جدا می کنند و آن موقع چه شود! کما اینکه در حال حاضر هم نه چیزی از مانتوها و نه از روسری ها باقی مانده ، همه شده اند یک تکه پارچه رنگ و وارنگ بهمراه یک ساپورت رنگی و زیبا.