در حقیقت، محدودیت چهارشنبه سوری، نشان از سرکوب فرهنگ مردم ایران است

علی‌ اخوان پور:

شادی جرم نیست،چرا باید شادی جرم تلقی شود؟ شادی حق هر ملتی است، چرا بقیه کشورها کارناوال و مراسم شادی جمعی دارند، ما نداریم؟

در بسیاری از کشورهای دنیا، یک روز، هفته یا ماه از سال را به جشن و شادی می پردازند، مثلا  کارناوال ریو، از سال سیصد سال قبل به وجود آمده، و مردم برزیل، فارغ از همه غم ها، برای مدتی به شادی می پردازند. این کارناوال، تبدیل به یک تبلیغ برای فرهنگ آن جامعه شده است.

نکته مهم اینجاست، کارناوال و مراسم های شادی، به تلطیف فضای جامعه، و کم شدن خشونت منجر می شود.

نگاهی به رخدادهای هر سال چهارشنبه سوری بپرداریم، می بینیم که این مراسم شادی، جای خود را به واکنش هایی چون ترقه بازی و انفجار نارنجک داده است.

در اینجا نیز رژیم ایران، در نهایت هنرمندی، آثار منفی عجیبی به جا گذارده است.

مراسمی که در آن باید شادی، رقص، جشن و دوست داشتن، سر خط تمامی خبرها را به خود اختصاص دهد، تبدیل به مراسمی برای انفجار نارنجک و ترقه شده است...!

زمانی که جشن و شادی آزاد نیست، طبیعی است که نوجوانان و جوانان، انرژی خود را به روش دیگری تخلیه می کنند!

یکی از مجلات، با اشاره به تغییر فرهنگ رفتارهای جنسیتی مردم تهران، نوشته بود که این روزها، لندن در مقابل تهران، شهر محافظه کاری است!

به عبارت دیگر، رژیم ایران با ایجاد محدودیت های آنچنانی بر روی روابط معمولی و انسانی بین دو جنس مخالف، باعث شده که این روابط، از شکل طبیعی خارج شود!

اتفاق مشابهی درباره جشن های آخر سال ایران رخ داده است، جشن چهارشنبه سوری، بخشی از فرهنگ این مردم است، و رژیم تلاش دارد که آنرا محدود و سرکوب کند، طبیعی است که مردم ایران، به هر شکلی سعی در زنده نگاه داشتن آن کنند.

مهمترین عاملی که باعث ایجاد یکپارچگی در یک جامعه می شود، مرزهای جغرافیایی نیست، بلکه داشتن یک فرهنگ مشترک است.

این فرهنگ مشترک، یک سرمایه عظیم است، سرمایه ای است که ارزشش از نفت و گاز بیشتر است.این میراث با ارزش؛ تنها متعلق به نسل کنونی نیست، بلکه متعلق به نسل های آینده نیز هست، و ما موظف به پاسداری از آن هستیم .

چهارشنبه سوری، به عنوان یکی از مهمترین جشن های ملی ما ایرانیان، به شکل عجیبی محدود شده و سرکوب می شود، و این نشان می دهد که نگرش فکری سران رژیم به فرهنگ این کشور چیست؟!

در همه جای دنیا، دولت ها تمامی تلاش خود را می کنند که فرهنگ و میراث های فرهنگی را پاس بدارند، اما سران رژیم، به شکل شگفت انگیزی، تلاش می کنند که آنرا سرکوب کنند.

در حقیقت، محدودیت های عجیب و غریب برای چهارشنبه سوری، گواه این امر است که دیکتاتور حاکم بر ایران، اصولا با فرهنگ مردم سر جنگ دارد، همانطوری که مثلا زمان حمله چنگیز به ایران، شاهد محدودیت ها برای فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی بوده ایم، اکنون نیز همین اتفاق افتاده است.

پر بیراه نیست اگر بگوییم جماعت حاکم بر ایران، دست کمی از چنگیز و چنگیزیان ندارند...!

نمونه این بی حرمتی ها را در نظرات سران رژیم می بینیم، چرا که آنها بدون هیچ شرمی به آداب و رسوم ایرانیان بی احترامی می کنند.

·         مطهری از قبل انقلاب، این رسوم را احمقانه خواند، (با پوزش از تکرار این عبارت شرم آور)

·         خامنه ای:  مراسم چهارشنبه سوری مستلزم فساد و ضرر است.

·         احمد خامتی: مراسم چهارشنبه سوری در شان مردم ایران نیست.

·         جوادی آملی: چهارشنبه سوری خلاف عقل و شرع است

·         مکارم شیرازی: مراسم چهارشنبه سوری یک سنت خرافی است

در حقیقت، محدودیت چهارشنبه سوری، نشان از سرکوب فرهنگ مردم ایران است.