متن کامل دومین بیانیه ی ۱۲ زندانی در اعتصاب غذا

علی‌ اخوان پور:

۱۲ زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ که از روز دوشنبه دست به اعتصاب غذا زده اند، در بیانیه ی دوم خود از اظهارات برخی رسانه های رسمی وابسته به قدرت و مقامات قضایی کشور که منادی عدالت در کشورند ابراز تاسف کرده اند.

به گزارش کلمه، زندانیان اعتصاب کننده ی غذا در بیانیه ی خود خطاب به ملت ایران تصریح کرده اند که ۴ ساعت درگیری در این بند تماما از سوی دوربین های مداربسته ضبط شده و قابل مشاهده است. آنان همچنین تاکید کرده اند که آنان که آنان که جویای کشف حقیقت هستند می توانند با مشاهده ی آسیب دیدگان یورش ۲۸ فروردین به کذب بودن اظهارات رییس سازمان زندان ها و وزیر دادگستری پی ببرند.

در این بیانیه گزارشی از آخرین وضعیت مجروحان این یورش در بند عمومی و انفرادی نیز ارائه شده است.

متن کامل دومین بیانیه ی ۱۲ زندانی در اعتصاب غذا که در اختیار کلمه قرار گرفته، به شرح زیر است:

ملت شریف ایران

ما در بیانیه اعلام شروع اعتصاب غذای اعتراضی خود نسبت به حوادث و فجایع اتفاق افتاده در بند ۳۵۰ زندان اوین در روز پنج شنبه مطالبی را به اطلاع شما رساندیم. در نامه ها و شکواییه های دیگر نیز آن حادثه با جزییات بیشتر تشریح شده است. اعتراص ما افزون بر نفس برخورد و فاجعه و ظلم بی سابقه ای که بر زندانیان بند ۳۵۰ رواداشته شد، بر عدم بررسی و تحقیق بی طرفانه نسبت به این فاجعه است.

متاسف و اما نه متعجبیم که می بینیم در این روزها مطالبی در رسانه های رسمی منتشر می شود که تنها اظهارنظرهای یکطرفه و بیان نظرات مقصران این حادثه آن هم بدون کمترین تحقیق و بررسی بی طرفانه است؛ روندی که مطابق آنچه پیش بینی می شد همچنان نیز ادامه دارد.

رییس سازمان زندانها در چند مصاحبه درگیری و حمله به زندانیان در بند ۳۵۰ را کلا تکذیب کرده و در مصاحبه اخیر خود اظهار داشته به هیچ کسی حتی یک تلنگر نیز زده نشده است.

وزیر دادگستری در مصاحبه خود که در روزنامه های مورخ اول اردیبهشت ۹۳ درج شده اظهار کرده است: ” … یکی دو نفر از زندانیان در این بازرسی دچار جراحت مختصری شده اند.

افرادی که این اظهارنظرها را کرده اند از دست اندرکاران دستگاه قضایی و قضاوت بوده اند و می دانیم که رعایت حداقل عدالت در اظهار نظر و قضاوت در یک مساله اختلافی استماع سخن طرفین آن اختلاف و سپس اظهارنظر است. بنابراین تردیدی وجود ندارد که اظهارنظر و قضاوت براساس اطلاعات یکطرفه، آن هم اطلاعات طرف متهم، قطعا هیچ نسبتی با عدالت و انصاف ندارد و تنها به معنی حمایت از متهم است.

افرادی که چنین اظهارنظرهایی کرده اند طبعا سخن مسولان زندان را شنیده و گزارش های آنان را دریافت کرده و براساس آنها چنین مواضعی را اتخاذ کرده اند. ولی واقعیت آن است که مسولان زندان اوین همگی در آن روز در بند ۳۵۰ حضور داشته و فرماندهی مدیریت همان عملیات و آن فاجعه را برعهده داشتنه اند و طبیعی است در توجیه و تایید و حتی تمجید از اقدامات خلاف خود سخن بگویند. ولی کسانی که قضاوت و اظهارنظر کرده اند و از سابقه کار قضایی نیز برخوردارند آیا نباید حداقلی از سخن طرف مقابل را هم می شنیدند، شواهد و صحنه ها را می دیدند، مجروحان و مصدومان حادثه را می دیدند، تصاویر دوربین های فیلم برداری را به طور کامل و نه تقطیع شده مشاهده می کردند و پس از آن قضاوت می کردند. این نوع داوری در کدام محکمه اسلامی و یا حتی غیراسلامی از کمترین اعتبار برخوردار و با کدام عدالت سازگار است؟ آیا تصور می کنند اینگونه اظهارنظرها می تواند افکار عمومی را قانع کند و توشه ای برای آخرتشان فراهم آورند.

روز دوشنبه اول اردیبهشت ماه که اولین ملاقات خانواده ها با زندانیان پس از فاجعه بود، دیدن وضع تنها تعداد معدودی از مجروحان و مصدومان آنچنان همه را منقلب کرد که برخی از آنها را با آمبولانس به بیمارستان منتقل کردند و در دنیای رسانه ای امروز قطعا اخبار آن به گوش همگان رسیده و می رسد. آیا بازهم آقایان می توانند بگویند حتی تلنگری به کسی نخورده و یا بگویند یکی دو نفر جراحات مختصری دیده اند.

ما برای اطلاع همگان و برای اطلاع کسانی که قرار است در این مورد بررسی و تحقیق کنند اعلام می کنیم که همه اتاق ها و راهروها و هواخوری بند۳۵۰ مجهز به دوربین های مداربسته است که تحرکات تمام نقاط زندان را فیلم برداری می کنند و برای اطلاع دقیق از آنچه اتفاق افتاده باید تصاویر تعدادی از این دوربینها بخصوص دوربین های راهرو ورودی، هواخوری و برخی دیگر از ساعت ۹:۳۰ تا ۱۳:۳۰ به طور کامل دیده شود. البته در مواردی ضاریین برای ضبط نشدن اقداماتشان زندانیان را به بخش اداری بند برده و در آن محل که فاقد دوربین است مضروب کرده اند. در مورد آن اقدامات نیز اظهارات مضروبان و آثار ضرب و جرح روی بدن آنها می تواند واقعیت ها را روشن سازد. اظهارات ۱۹ نفر از ۳۲ نفری که به انفرادی و بهداری منتقل شده بودند و اینک به بند ۳۵۰ بازگشته اند در مورد ضرب و شتم ها و برخوردهایی که با آنها شده آن قدر تکان دهنده است که هر قاضی با وجدانی را به تامل وا می دارد.

برای اطلاع عموم و نیز هر فرد و هیات منصف بی طرفی که قصد رسیدگی به این موضوع را دارد وضعیت چند مورد از مجروحان و مصدومان را که عمدتا اینک در بند ۳۵۰ حضور دارند اعلام می کنیم.

۱- آقای اسماعیل برزگری. وی در اثر ضربات وارده دچار شکستگی دنده ها شده و در وضعیت بسیار نامساعدی قرار دارد و خون ادرار می کند. با گذشت پنج روز از آسیب دیدگی وی تاکنون از اعزام به بیمارستان و معاینه توسط پزشک متخصص ممانعت شده است. در همان اولین شب نیز مجوز قانونی اعزام اورژانسی به بیمارستان طالقانی در میانه راه لغو شد.

۲- آقای فرشید فتحی. پای وی شکسته که توسط پزشک بیمارستان طالقانی معاینه و پای او آتل بندی شده است تا هفته آینده در مورد جراحی تصمیم گرفته شود.

۳- اکبر امینی. وی دچار شکستگی سر شده و مهره های گردنش آسیب دیده است. وی روز شنبه به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شده و پزشک متخصص پس از بررسی اولیه دستور گرفتن ام.آر.ای و بستری شدن وی را داد ولی مسولان زندان بدون انجام این دستورات او را به زندان بازگرداندند و اکنون با آتل موقت در گردن محدودیت حرکتی و وضعیت نامناسبی دارد.

۴- امید بهروزی. وی در روز حادثه دچار بریدگی رگ دست شد و تاکنون از اعزام به بیمارستان ممانعت شده است. او که دو روز در بهداری با زنجیر به تخت بسته شده بود، تنها روز شنبه جراحت اش با سه بخیه پانسمان جدی شد.

۵- مسعود عرب چوبدار. وی از ناحیه کتف دچار دررفتگی شده و هنوز اقدام درمانی برای او صورت نگرفته است.

علاوه بر آسیب دیدگان حاضر در بند که همه زندانیان شاهد وضع جسمی آنها هستند، تعداد قابل توجهی از سایر زندانیان و بخصوص آنهایی که از انفرادی بازگشته اند آثار ضرب و جرح روی بدنشان کاملا مشهود است و ظاهرا قصد بر این است که اجازه بازدید و معاینه این افراد داده نشود تا این آثار به کلی برطرف گردد.

نمونه هایی از افرادی که در انفرادی دچار جراحت هستند:

۱- آقای محمد صدیق کبوددوند. خانواده وی که پس از چهار روز با خانواده خود ملاقات داشته اند از جراحت شدید وی از جمله شکستگی قفسه سینه و آسیب دیدگی در ناحیه سر و صورت خبر داده اند.

۲- بهزاد عرب گل. وی که از جانبازان جنگ تحمیلی است پس از اتمام تهاجم کاملا سالم بوده و به همراه چهارنفر دیگر به حفاظت زندان احضار و از آنجا به سلول انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شده است. پس از چهار روز در جریان ملاقات با خانواده آثار ضرب و جرح شدید در سر و صورت (بینی) وی مشاهده شده است.

نباید فراموش شود که از ۱۳ نفری که هنوز در سلول انفرادی هستند، بیشتر آنها مجروح و مضروب شده اند و در مورد همه مجروحان و مضروبان ضروری است تا آثار آسیب دیدگی برطرف نشده، معاینه و تهیه گزارش انجام شود.

هشدار می دهیم که گویا سیاست مرتکبان این اقدامات خلاف همانطور که اشاره شد دفع الوقت است تا آثار جرم حتی الامکان بر طرف و امحا شود.

اعتصاب غذای ما در اعتراض به مظالم آشکار و غیرقابل انکار یاد شده است و تلاش می کنیم صدای مظلومیت زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین را منعکس کنیم. و به یاری خداوند قادر ایمان داریم.

۱- حسن اسدی زیدآبادی۲- امیر اسلامی۳- اکبر امینی ارمکی۴- عماد بهاور۵- قربان بهزادیان نژاد۶- مسعود پدرام۷- امین چالاکی۸- محمدصادق ربانی املشی۹- علیرضا رجایی۱۰- سید حسین رونقی ملکی۱۱- رضا شهابی۱۲- محسن میردامادی

سه شنبه دوم اردیبهشت ماه ۱۳۹۳