علی اخوان پور:
محرم را شاید بتوان یکی از عذاب آورترین ماهها برای کودکانی دانست که در خانواده هایی شیعه و به ویژه در کشورهایی به شدت مذهبی مثل ایران، عراق و پاکستان به دنیا می آیند. در ایران که تلویزیون جمهوری اسلامی همواره حالتی حزن آلود دارد، از یک هفته به شروع محرم تا آخر ماه صفر یعنی چیزی حدود ۲ ماه به شدت ملال آورتر میشود و برنامه کودک هم از این قاعده مستثنی نیست. در این دو ماه تقریبا کلیه موسیقی های شاد و برنامه های خنده دار از تلویزیون حذف میشوند. لذا از برنامه کودک و لباسهای سیاه و تیره بر تن مردم و یا پارچه های عزای آویزان بر خیابانها و کوچه ها گرفته تا انواع مراسم سینه زنی و نوحه خوانی و مراسم شیرخوارگان حسین و فداییان علی اصغر و غیره، همه و همه جوی سراسر حزن آلود و غم انگیز همراه با گریه، غم و تاریکی را در جلوی دیدگان کودک قرار میدهند که نوعی از شکنجه روحی و روانی است. تازه این همه ماجرا نیست، در بسیاری از کشورها از جمله در عراق، پاکستان و شمال هند، قمه زدن کودکان و ایجاد شکاف در پیشانی نوزادان جزیی از مراسم عزاداری حسین در روز عاشورا میباشد که همه ساله توسط عده زیادی از مردم خرافاتی اجرا میشود و صحنه های دلخراشی را پدید می آورد.
یادمه یک مداحی بود در نوحه های خودش میگفت «من سگ حسینم، من سگ حسینم» و مرتب این جمله را تکرار میکرد، مردم هم به دنبالش همین حرف را تکرار میکردند! حالا در این عکس می بینیم که اون حرف به مرحله عمل رسیده و طرف به خودش قلاده بسته! یک کسی ۱۴۰۰ سال پیش در راه رسیدن به قدرت کشته شده، عده ای دیگر امروز اینطوری خود را خوار و ذلیل میکنند! واقعا که افسوس و صد افسوس از این مردم خرافاتی و بدون عقل!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen